Pages

My sweet Surrender

Monday, September 13, 2010

Seuntai kata Orang Tak balik Raya... (Edisi Raya)

Aku mulakan aktiviti pagi raya yang penuh syahdu dengan solat subhuh...
Hati aku ni meruntun-runtun sedih, sayu bila dengar takbir raya yang berlawan antara beberapa masjid yang ada di sekitar kawasan rumah aku ni... (al-maklumlah, tak jadi balik kampung... wuuu...)

Usai solat, aku pun duk termenung telek-telek baju raya, terpandang satu bungkusan plastik kat atas katil...
Aduhai... berderai air mata aku...
Baju yang aku siap dah pack nak bagi orang kat kampung...

Ayah aku dah bersiap dengan baju raya baru dia, dengar kata abang aku yang tak berapa nak jadi abang tu bagi 2-3 ari lepas, dia datang rumah bawak family dia sekali...

Ibu aku, biasalah... baju raya dia memang sempoi je, bagilah bertimbun baju, dia tetap pakai jubah dia gak... (ex-arqam lah katakan... haha, tettttt!)

Aku sarungla baju lip-lap aku warna ungu (i like...)...
Hujan renyai2, tapi ayah aku yang dah boleh jalan2 sikit2 tu dah smpai surau dulu dah...
Aku dengan hati yang tak tahu nak kata apa, jalan g surau dengan ibu aku...

dua2 pun... senyap je... Ni la... dlam 23 tahun aku hidup... sembahyang sunat aidilfitri pertama dalam hidup akku... (tu sebab turun hujan...)

Beginilah keadaannya masa aku da nak smpai surau tu...

Masuk je kat dalam surau, aku duk port paling belakang n dekat dengan dinding... terperuk kat tepi sudut surau... syahdu dan indah suara pak cik yang alunkan takbir ni, buat air mata aku menitik2 lagi... sedey siot!
ibu aku duk sembang dengan beberapa qariah surau, aku memang dalam mulut ada batu pepagi. sengih2 je... duk kat dlam surau tu lama gak, nak tunggu jemaah2 lain sampai.. almaklum shja la... hujan... 
 
 Ni ibu aku dari tepi...

Beberapa qariah yang awal...

Ni .... aku tak berapa nak kenal... (Huahuahua!)

Finish sembahyang raya, aku and kedua 'harta' bernilai aku balik ke rumah... destinasi selepas ni memang mengundang lagi air mata... walaupun tak dpat menziarahi semua tempat namun doa aku sentiasa ada untuk mereka... insan2 tersayang dalam hidup aku ni...

Ni kubur arwah abang aku yang meninggal Februari aritu...

Ayah aku baca Yassin and beberpa doa lain, untuk memohon keberkatan dari Allah atas arwah... terdengar retak-retak suara ayah masa baca doa, namun dia tabah, setitis air mata pun tak tumpah... tapi aku, aku banyak dosa dengan abang aku ni...... mestilah aku menangis... tak sempat aku nk minta ampun dengan dia... Ya Allah... aku memang sedih sangat... benda y amat aku kesali sepanjang hidup aku ni... 

Aku duk menyorok belakang adik aku... ibu aku muka macam singa...

 Aku....

Lepas siap kat sni, kami semua balik balun ketupat yang ibu aku masak... walaupun aku tak dpat makan burasak tahun ni, tapi tak pe... Raya Haji aku akan pastikan aku dapat makan burasak! dengan rendang bugis dari kg aku kat sg karang, Johor!!!!

 
 Ni lepas da masak...
Sedey... tetap sedey... tapi nyekik pun tetap nyekik!

Sempat gak aku g kedai 'disney kek' sambar satu kek raya...

Aku lepas makan2, terus g melutut depan ayah dan ibu.... aku...
apa lagi... minta ampun ler... aku banyak buat dosa dengan ibu n ayah... tapi to my parents... aku memang syang anda berdua di dunia ni, nombor 1 selamanya insan dalam hati aku ni... ikhlas aku katakan di sini, senadainya aku kehilangan anda berdua dalam masa terdekat ni, aku hilang punca untuk meneruskan hidup... sesungguhnya, kamulah insan yang menjadi sumber inspirasi aku meneruskan segala-galanya...

siap sesi nangis2 ni... (aku je sorang yang nangis...)

aku bersiap lak, tukar uniform raya yang senang nak merambu... nak pergi carefour... (aku raya kt carrefour tahun ni...)
aku dengan ibu aku naik bumblebee aku yang baru lepas jatuhkan aku dan ibu aku 2 hari before raya aritu...

sempat lagi aku posing2 maut depan pintu sebelum keluar...

Nangis bapak aku tengok 'baby' aku yang baru bewarna biru ni...

Sapelah plak ni....

Walaupun hujan, tapi... sampai gak aku kat carrefour kepong ni... apa lagi, aku g 'bagi' duet raya kat carrefour... haha! masa aku nak 'bagi' duet raya kat kaunter, aku telefon 'bank negara' aku... dia tanya,
"Bila nak balik?" aku jawab...
"Nak balik dah ni... duet dah habis.. so kena la balik..." Haha! dia sambung lagi,
"Balik lah... apa yang kau buat dengan mak kau kat sana... "
"Yelah... ayah... nak baliklah ni..."

Haha! memang terbaik... aku habis lenih kurang ~RM169 gitu...

Ni antara barangan yang aku bawa balik... sushi cap carrefour...

Malam lepas makan2, tengok tivi, aku pun.... mati kejap... walaupun tak de pe sangat, tapi aku bersyukur ke hadrat Ilahi kerana, dengan izinNya, aku masih dapat menyambut 1 syawal dengan ibu n ayah tercinta, walaupun 1 Syawal 1431Hijrah ni aku tak berada di Sg. karang... Tapi hati aku telah sampai terlebih dulu kat sana... salam sayang untuk Mak Piah aku yang berada di Sg. Karang batu 20... Johor... dan untuk Kak Leha serta family laen yang berada di Pontian Kecil, Rimba Terjun... Taman Hang tuah, Kempas Baru, Johor Bahru... i miss you all n selamat  hari raya!

Aku n Ayah...

P/s: Burasak adalah makanan tradisi Johor (bugis) yang dimkan pada hari raya.

~Zamiy Hisana~

1 comment:

Izzie Hirasawa said...

ak pon tak balik kmpung gak. byk krisis berlaku di situ. huhuhu...tp ko pye lebih haru kot. wwuuu~~

jgn bagi duit raya kat carrefour, diorg kapir. bagi kat giant.

wakakakakaka


selamat hari raye...